کلینکر، ماده اصلی در تولید سیمان است و از حرارت دادن سنگ آهک و آلومینیوم سیلیکات، که همان عنصر تشکیل‌دهنده‌ی خاک رس است، به‌دست می‌آید. با ترکیب خشک یا تر کلینکر، می‌توان سیمان تولید کرد.
کلینکر یکی از مواد اولیه مهم و اساسی در تولید سیمان به شمار می‌آید و به عبارتی یک محصول فرایندی است و برحسب نوع سیمان مورد نیاز برای تولید، در ترکیب آن محصول سیمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ترکیبات اصلی و شناخته‌شده کلینکر سیمان، سنگ آهک و آلومینیوم سیلیکات است؛ اما اگر بخواهیم دقیق‌تر و از منظر کانی‌شناسی به آن نگاه کنیم باید با دو رویکرد جداگانه آن را بررسی کنیم:
کلینکر عمدتاً از چهار ترکیب اصلی تشکیل شده است: تری‌کلسیم سیلیکات (آلیت): این ترکیب بیشترین مقدار را در کلینکر دارد و به سیمان استحکام و مقاومت فشاری می‌دهد.
در این فرایند، کلینکر با حدود ۳ تا ۵ درصد گچ و مواد دیگری مانند آهک و سنگ گچ ترکیب می‌شود و به صورت پودر سفیدرنگ و نرم تولید می‌گردد.
مهمترین ترکیبات کلینکر سیلیکاتهای کلسیم هستند که از سیلیکات تری کلسیم و سیلیکات دی کلسیم تشکیل شده است. سیلیکات های کلسیم به استحکام و خاصیت گیرش سیمان کمک می کنند.
مواد فرعی سیمان عبارتند از: آهک سیمانی، آهک متستون، خاکستر فعال بالک و سیلیس فوم. این مواد فرعی باعث افزایش استحکام سیمان و کاهش نیاز به سیمان پورتلند می‌شوند.
سیمان یک ماده پودری ریز است که عمدتاً از سنگ آهک، خاک رس، شیل و سایر مواد تشکیل شده است. ترکیبات اصلی سیمان عبارتند از: مواد آهکی. سنگ آهک منبع اصلی اکسید کلسیم در تولید سیمان است.
کلینکر نوعی توده‌ی گرانولی سخت و شبیه به سنگ‌های معدنی است که ترکیبات اصلی سیمانی مانند سیلیکات‌ها، آلومینات‌ها، فریت‌ها و آلومینات کلسیمی را شامل می‌شود.
ترکیبات اصلی کلینکر شامل سیلیکات‌ها، آلومینات‌ها، آهک و آهن است. درحالی‌که سیمان حاوی کلینکر است و می‌تواند شامل مواد افزودنی دیگر نیز باشد.
